تهاجم فرهنگی یا تعارف فرهنگی ؟

در میان هیاهوی تبلیغات درون شهر کهن ارومیه چند روزی است ، تبلیغی جدید توجه مرا به خویش جلب میکند . تبلیغ حمامی به شیوه حمامهای عثمانی که امروزه  در جهان به حمامهای ترک

( Turkish Bath ) معروف است  . سابقه حمام در ایران به چیزی حدود دوران هخامنشی میرسد، زمانی که در کاوشهای تخت جمشید بخشهایی به همراه محل دفع آبهای زائد به حمام مشهور شد . این موضوع تا پیش از اسلام در ایران نیز متداول بود هر چند برخی از محققین در خصوص آلوده نموده آب در فرهنگ زرتشتی هنوز اختلاف نظر دارند اما مسلما پاکیزگی و استحمام جزو جدایی ناپذیر فرهنگ ایرانی بوده است . با طلیعه اسلام موضوع پاکیزگی اهمیتی دوچندان یافت بدان پایه که در حدیثی نبوی  نظافت به نشانه ای از ایمان بدل شد . در استان آذربایجان غربی قدیمی ترین شواهد در خصوص وجود ساختار حمام به دوران ایلخانی یعنی هفتصد سال پیش باز میگردد، زمانی که در دهه هشتاد و در کاوشهای هیات ایرانی در مجموعه جهانی  تخت سلیمان تکاب  ساختاری از یک حمام که مشخصا مربوط به افراد خاص جامعه بود نمایان شد ، حمامی که تقریبا تمامی عناصر ساختاری شناخته شده  در معماری ایرانی را در خود جای داده است و در همین دهه همچنین کاوشهای باستان شناسی در بافت تاریخی موسوم به قلعه قاپان در شهر ماکو منجر به کشف حمامی از دوران صفویه گشت حمامی با سنگ های مرمر و زیبایی مثال زدنی که تا دوران قاجار نیز مورد استفاده قرار گرفت و سپس مدفون گشت و اکنون حال و لاحوال خوبی ندارد.